بی خیال ولی بر بام خیال

الهی…
 
با خاطری خسته…

دلی به تو بسته!

دست از غیر تو شسته…

در انتظار رحمتت نشسته ام. میدهی کریمی نمی دهی حکیمی…

می خوانی شاکرم میرانی صابرم…

الهی احوالم چنانست که می دانی واعمالم چنین است که می بینی نه پای گریز دارم ونه زبان ستیز…

الهی مشت خاکی را چه شاید و از او چه برآید و با او چه باید…

دستم را بگیر یا الرحمن الراحمین .

زیـــباترین باران ها ازتیره ترین ابــرها می بارند.

حقیقتـــ ِ مرگــــ

مرگ از زندگی پرسید:این چه حکمتی ست که باعث می شود تو

شیرین جلوه کنی ومن  تلخ  جلوه دهم؟؟

زندگی لبخندی زد وگفت: دروغ هایی درمن نهفته ا ست

وحقیقتـــ هایی در درو ن تو وجود دارد.

*********************************

*************************************

آنجلی و دوستان

آنجلی با دوستانش درفضای آزاد زیر چتری از ستارگان چشمک زن  نشسته بودند.

اوبا دوستانش درباره ی  رحمت ومهربانیت خدا سخن می گفت که از ازل تا ابد جاودانه

خواهد بود.

اوگفت:او مادر مهربان همه ی ما است. رنج ها نباید مایه ی عذاب و پیروزی ها موجب

غرور شوند.

در اتفاق زنی از آنجا می گذشت که بسیار اندوهگین بود.اوبا شنیدن سخنان آنجلی

گفت:برای تو آسان است که اینگونه حرف بزنی . زیرا تومثل من هر روز درد و رنج

نمیکشی.!!

آنجلی به کودک درآغوش مادر داد زد : آن بچه را بر زمین بینداز!

زن فریاد زد: تودیگر چه آدمی هستی ؟چطور می توانم بچه ام را به زمین بیندازم؟؟

او می میرد.

آنجلی پرسید: مادر تو بچه ات را بیشتر دوست  داری یا خدا اورا؟

ـ اگر خدا اورا دوست دارد چرا این همه درد وعذاب دراین دنیا وجود دارد؟

آنجلی گفت: رنج در برنامه ی الهی از جایگاه مهمی برخوردار است،  وقتی کودکتان

مریض است  شما اورامجبور کرده داروی تلخ بخورد وبه اشک و...اونیز توجهی نکرده

زیرا می دانید که این به نفع اوست.

روح ما نیز بیمار می شود وماباید  برای بهبودی ان مشکلات وسختی هارا تحمل کرده.

درهمه ی رویدادها خیری نهفته استــــ......

گفتم: دوستت دارم،امر کنی میمیرم                                گفتا:کو اثباتت مُردنت بی من؟

گفتم:بذار راهی روبه رو ی پاهایم                                    گفتا:راهی نیست اندر حرف هایم

گفتم:نگاهت مست عالمم کرد                                       گفتا:کزین حرفت صد دروغ آید

گفتم:چرا تردید؟بی تو میمیرم                                        گفتا:هنر داری اثباتت درآید!

گفتم:چرابامن اینقدر کینه دوزی؟                                     گفتا:مگر عاشقی باوری دارد؟

گفتم:بنوشم من جام زهرت را؟                                       گفتا:بنوش آن را تاباورم آید!

گفتم:اگر مُردم بعد من کجاروی؟                                       گفتا:اگر مُردی پی مرگ روم

                                         نوشیدم آن جـــــام زهر بی هر سستی و مستی

                                         یــــــارم نظر داشت من زنده می مانـــــــم

                                        اندی گذشت ومرگ برچهره ام حاکـــــــم

                                        یـــــــارم خموشی گذشت ومــــن ساکت

                                        بـــــانفس های پاره پاره برجان خود نالیدم

گفتم :کجابود رفتنت پی مرگ                                        گفتا:تو رفتی، دگــر بس،چـــرا من؟

گفتم عاشق نبودی تو؟آن عاشق خسته؟                     گفتا:نبودم من از عاشقی خســـــته

                                                          وصدبار باید گفتــــــــ::::

                                      یادمان باشد  گر خاطرمان می ماند

                                                          طـــلب عشق ز ،هر بی سر وپایی نکنیم

سروده ای از:F.....

دل به دریا میزنم در قیل و قال زندگی

خسته از پژمردنم پشت خیال زندگی


در اتاق فکر من، آیینه تابوتم شده

در نبردم، در کما، با احتمال زندگی


کفشهایم رو به فردا پشت در کز کرده اند

بنده ی دیروزم و حل سوال زندگی


مثل یک گنجشک زخمی در هوای بیکسی

بی رمق نوک میزنم بر سیب کال زندگی


در همین بازی گل یا پوچ دل وا مانده ام

کیش و ماتم میکند رندان فال زندگی


عابری هم در گذر از کوچه ی ما هر زمان

باخودش حرفی زند از ابتذال زندگی
 

            همه را صدا زدم جز          خــــــدا

 

             هیچکسی جوابم را نداد جز      خــــــــدا

شاید این خنده که امروز دریغش کردی................

اخرین فرصت همراهی با امید است.. ...

ای دوست .....زندگی یاد غریبی ست که درسینه خاک به جا می ماند.....